Rozengeur En Mannenschijt
Drie weken geleden ben ik gestopt met mijn (hopelijk!) laatste chemokuur. En er is positief nieuws: mijn energieniveau groeit gestaag. De toekomst ziet er dus roosgeurig uit. Mijn plan is om in de rest van mei en juni te gaan “herintreden”. Dat wil zeggen: zorgvuldig gedoseerd langs waaien bij vrienden en werk, bakkie pleur, oude […]
Siempre Crescendo, Poco A Poco
Langzaam maar zeker gloort er goed nieuws aan de rand van de pannenkoek! Ik denk het oude lichaam terug te voelen groeien. Bijvoorbeeld:-De vieze smaak is niet meer overheersend, en steeds meer voedsel smaakt zelfs goed. -De trilbenen na een verdiepinkje traplopen lijken verleden tijd.-Eén van mijn operatiewondjes (van 24 februari!) begint te jeuken: dat […]
Yes! You Did It (Molto Adagio)
Heel voorzichtig komen de krachten terug. Eerst geestelijk, later lichamelijk (hoop ik). Pech voor mijn omgeving, want ik begin weer praatjes te krijgen. Want mijn geest wil al van alles, maar mijn lichaam is verzwakt. Traplopen geeft trilbenen, en zelfs ‘zitten’ geeft soms rugpijn! Misschien door allerlei spieren die vrijwel verdwenen zijn. Ik dwing mezelf […]
Redelijk Goede Vrijdag
Dit was een acceptabele dag. Beter dan vorige week vrijdag (chemoweek), …maar er is zeker ruimte om volgende week (tweede opkrabbelweek) nóg beter te maken. Ik had al wel weer wat meer energie vandaag, en ben zelfs eventjes buiten geweest. Minpuntjes zijn er ook. Verontrustend, beangstigend: onberekenbare smaak, en daaraan gekoppeld vlagen van misselijkheid. Mijn […]
Slechte Dag
Helaas was het gisteren een Slechte Dag. Zo slecht dat ik de blog niet bijgewerkt heb. Vergelijkbaar met 27 maart: “de eerste thuisweek zit je in de lift. En die lift gaat eerst nog even naar beneden.” Ik moet gewoon doorsukkelen, uitbrakken en volhouden. De tijd is m’n vriend: elk uur dat verstrijkt komt de […]
Gebroken Dons
Inmiddels heb ik hier mogen ervaren wat vele ouders zullen (her)kennen: gebroken nachten. Afhankelijk van de dag twee of vier liter sap (plus wat ik gedurende de dag heb opgespaard), dat er ’s nachts door middel van een infuus ingepompt wordt; dat moet er allemaal weer uit, via de natuurlijke weg. Dus minimaal 1x per […]
Door De Midden
De week is weer “door de midden”; al is dat m.b.t het infunderen van antigif pas morgenmiddag. Maar ‘so far, so good.’ Ik voel me nog energiek. Bij de vorige ronde crashte ik op donderdagmorgen. Benieuwd naar de dag van morgen dus. Maar positieve signalen zijn er ook: de onrustbarende bloedwaardes bij mijn “toelatingsexamen” afgelopen […]
Geslaagd, Laatste Avondmaal
Vanmiddag toelatingsexamen voor de tweede midweek AvL gedaan. Bloed was redelijk, met wat aandachtspuntjes, maar goed genoeg om toch te starten. Aanvullend bloedonderzoek moet de komende dagen meer duidelijkheid scheppen.Daarna thuis m’n Laatste Avondmaal genoten; laatste omdat ik de komende week veroordeeld ben tot ‘wat de pot schaft’, en daarna thuis waarschijnlijk weer last heb […]
Doomsday
Mijn energie is inderdaad toegenomen de afgelopen dagen! Ik doe nu dingen die echt even moesten, plus dingen die ik echt even wil. De andere kant van de medaille blinkt ietsje minder mooi: ik ben aantoonbaar (veel?) spiermassa kwijt. In het conservatorium bijvoorbeeld rende ik altijd de trappen op, ook van 0 naar 10. Natuurlijk […]
Weinig Is Niet Niks
Inmiddels voel ik het herstel beginnen, tenzij het wishfulle positiviteit is. Maar veel is het (nog) niet. Het was niets, en is nu gelukkig een weinigje. Even een wandelingetje, in ouwe lullen-tempo en dan moet ik al weer een dutje. Om gek van te worden. Maar: ik (brekend nieuws!) heb inmiddels mijn tas met ziekenhuispullen […]